Kötü Anne

“Ne kadar da abartıyorlar” dediğim ne varsa başıma geldi… Anne olmadan yargıladığım bütün arkadaşlarımdan özür dilerim. Bilemezdim daha yetiştirilirken sırtımıza yüklenen, kodlandığımız bu misyonun bünyede yarattığı tahribatı… Kaç kere nedensiz, sırf özlediğim için işimden, gücümden, keyfimden koşarak, göğsüm sıkışarak dönüp yanlarına geri geldim hatırlamıyorum.Ama “birinin ayakkabısını ben bağlamadım, oğlana tam çıkar ayak neden kızdım, keşke kızın biraz daha suyuna gitseydim, ne kötü bir anneyim, ben ne biçim bir anneyim ” diye diye, kendimi kendime affettirene kadar, nasıl bir burun sızısı ile dolaştığımı çok iyi biliyorum. “Bu kadar yapma çok şımartıyorsun” diyen de oldu,”ne kadar disiplinliler ” diyen de… Kurallar aslında hep vardı ama hepimiz içindi. Halbuki ki bizim toplumumuzda kurallar sadece “çocuklar” içindi. Herkes “çocuk bunlar abartma” derken, ” ne yemek istediklerinden, hangi filme gitmek istediklerine” kadar sordum.Kendi annelik yolumu bulmaya calıştım.Bıkmadan yeni kaoslara neden olacağını bile bile sordum. Ama öyle bir kodlanmışız ki,4,5 sene boyunca,kendimi acımasızca yargıladığım, ağladığım bir çok hata yaptığıma inandım. Montunu unuttum mesela , hasta ettim, uykudan önce 5. kitabı okumadım, güneş kremini güneşe çıkmadan süremedim, gece yatmadan çişini yaptırmayı nasıl da atladım.Ama sen oradaki “anne” eğer bunları okuyorsan, biz bu korkunç (!) hataları yaparken, çocuğunun sadece güzellikleri hafızasına aldığını,uyandığımız her günün tertemiz bir gün olduğunu unutma.Ne kadar iyi bir anne olduğunu da!Dünyada çok daha büyük, gerçek hatalar olduğunu da.. Biz sadece, hayatımızı ortasından yeni baştan inşa ettirenler için,tozsuz topraksız kirlenmeyeceklerdi bir yol bulmaya çalışıyoruz. Halbuki biraz tozdan hiçbirimize zarar gelmeyeceğini biliyoruz…. O yüzden bunu okuyorsan canım “anne” bil ki senin çocuğuna senden başka kimse “anne” olamaz. Senin şartlarında sen en iyisisin. Dön çocuğuna bak ve gurur duy. Her ne görüyorsan onunla gurur duy. Kendinle gurur duy, barış, bir kahve iç ve devam et.Bırak senin hislerin ona da geçsin.Çünkü mutlu ve huzurlu yetişmiş bir çocuk öğretilmiş bütün değerlerin üstündedir.Sımsıkı sarılıyorum sana!